Gerstegras

Gerstgras is het jonge blad van de gerstplant (Hordeum vulgare). Soms gersteblad of gerstegroen genoemd, bevat gerstegras chlorofyl, vitaminen, mineralen en antioxidanten (zoals lutonarine en saponarine).

Gerstegras is een van de groene grassen. De echte kracht van gerst wordt gevonden in de bladeren; de jonge groene krachtige scheuten die zich vormen voordat het graan wordt gevormd . De jonge bladeren hebben een enorm vermogen om voedingsstoffen uit de grond te absorberen. Wanneer gerstebladeren 30-35 cm hoog zijn, bevatten ze alle vitamines, mineralen en eiwitten die nodig zijn voor het menselijke dieet, plus chlorofyl. Deze benodigdheden worden gemakkelijk geassimileerd door het hele spijsverteringskanaal, waardoor onze lichamen onmiddellijk toegang hebben tot essentiële voedingsstoffen.

Grote hoeveelheden vitamines en mineralen worden gevonden in groene gerstbladeren (Barley Greens). Deze omvatten kalium, calcium, magnesium, ijzer, koper, fosfor, mangaan, zink, beta-caroteen, B1, B2, B6, C, foliumzuur en pantotheenzuur. Van gerstegras wordt gezegd dat het 30 keer meer vitamine B1 en 11 maal de hoeveelheid calcium bevat dan in koemelk, 6,5 keer zoveel caroteen en bijna 5 keer het ijzergehalte van spinazie, bijna zeven keer de vitamine C als in sinaasappelen, vier keer de vitamine B1 in volkorenmeel en 80 microgram vitamine B12 per 100 gram gedroogd gerstplanten sap.

Gerstegras is zeer rijk aan organisch natrium, dat calcium oplost op de gewrichten en ook organisch natrium in de maagwand aanvult. Dit helpt de spijsvertering door de productie van zoutzuur in de maag te verbeteren. Van Mensen met artritis is het bekend dat ze vaak selderij sap gebruiken vanwege het organische natrium gehalte dat het bevat (28 mg per 100 gram), vergelijk dit maar met de hoeveelheid organisch natrium in gerstegras (775 mg per 100 gram)!

Gerstegras, op het moment dat het wordt geoogst om sap te maken, bevat ongeveer 45 procent eiwit. Het heeft bijna twee keer zoveel eiwit als een equivalente hoeveelheid tarwekiemen en ongeveer vijf keer de mineralen die dierlijke eiwitten vergezellen, daarnaast bevat het eiwit in gerstegras geen vet.

Enzymen (naar verluidt bevatten gerstegrassen er tot 1000) zijn de nodige regulatoren van het lichaam, zonder hen zouden onze cellen niet kunnen functioneren en zouden we vergaan. Gerstegras heeft een van de hoogste natuurlijke niveaus van enzym SOD (superoxide dismutase), dat een krachtige antioxidant is die de cellen beschermt tegen toxische vrije radicalen, waarvan gedacht wordt dat het de belangrijkste boosdoener is bij het ouder worden.

Gerstegras bevat ook een van de meest verbazingwekkende voedingsstoffen: chlorofyl, een natuurlijke ontgifter die de ingewanden van opgeslagen toxines uittrekt. U hoeft geen groene grassappen te drinken om chlorofyl te krijgen; het is aanwezig in alle donkergroene, bladgroenten. Maar de vraag is "hoeveel porties spinazie, boerenkool, collards, mosterdgroenen of raap- en bietenbovenkanten eet je elke dag?" En voor degenen die ze regelmatig opeten, is er toch een limiet aan de hoeveelheid spinazie, boerenkool en degenen die iemand kan eten. Daarom is gerstegras poeder een goed anternatief om het toch binnen te krijgen.